GÖKYÜZÜ KAN KOKUYOR GÜLEREK

-gökyüzü kan kokuyor gülerek-

ölüm makbersiz çürütecek köhne bedenimi

ve habersiz tonlarca acı filizlenecek yüreklere

gitmek, buruk gülüşlerde ince bir kalp sızısı

gözyaşlarım, ağlak dudaklarda damlasız

solgun çiçeğim kanlar içinde ellerimde

gök mavi olmasa da gözlerin benimle

acılar içinde bakışlarından kaçtığım hürriyet

dizginlenmiyor bu şiir sürüklenerek

ve anlaşılmıyor tutukluğu zihninin

gökyüzü kan kokuyor gülerek

SYDÄNTALVI𓂀